Áfram veginn

Þá er 17. júní liðinn og skólaárið í MA þar með á enda. Enn er svo sem eitthvað við að vera í skólanum, s.s. uppgjör og tiltekt og áður en langt um líður verður maður kominn aftur til starfa við undirbúning í ágústmánuði. Mér telst til að þetta hafi verið fimmtánda árið mitt við kennslu en fyrst var ég reyndar stundakennari og var jafnframt í námi í uppeldis- og kennslufræði við Háskólann á Akureyri. Kennslan greip mig strax og þótt blaðamennskan 8 árin þar á undan hafi oft verið fjölbreytt og skemmtileg hefur kennslan verið mun gjöfulla starf. Kannski ekki í peningum, sérstaklega ekki framan af. En mikið hefur tíminn liðið hratt.

Meðfram kennslunni í MA hef ég gripið í ýmis aukastörf, s.s. fjarkennslu við VMA, stundakennslu við Háskólann og Myndlistaskólann, þýðingar og blaðamennsku. Raunar var ég íþróttafréttaritari á Mogganum fyrstu 12 kennsluárin mín. Þá var ég forvarnafulltrúi MA í 10 ár, auk þess að vera íslenskukennari í fullu starfi. Síðasta haust hóf ég síðan meistaranám samhliða kennslunni þannig að í rauninni hef ég aldrei prófað að vera bara kennari í MA, að fullu og öllu leyti. Ætli ég haldi ekki áfram í náminu næsta vetur og þá hef ég lofað mér í dálitla aukavinnu á öðrum stað.

Það er af og frá að ég ætli að kvarta yfir því að hafa of mikið að gera. Mér hefur alltaf þótt gaman að vinna. Líka við innréttingasmíði, vegagerð, handlang í byggingavinnu, ræstingar og fleira. En auðvitað væri gaman að hafa tíma fyrir ýmis hugðarefni, s.s. að klára skáldsöguna, klífa fleiri fjöll eða gerast ættrækinn mjög og félagsmálatröll. Ah, þarna datt ég niður á lausnina. Best að ég klári skáldsöguna í sumar og slái í gegn um jólin. Þá verð ég keyptur og seldur og kannski þýddur og mala gull og hef nægan tíma til að vera bara kennari. Og þó. Ætli komi ekki fram krafa um fleiri bækur og raunar var ég eitthvað byrjaður að hugsa um næsta sögu. Best að klára þessa fyrst.